تقدیم با ارادت قلبی به پیامبر و اهل بیت طهارت خصوصا حضرت زهرة الزهرا و امام حسن مجتبی (علیهم السلام )

قسمت دوم -سخنان استاد حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمد حسین بحرالعلوم میردامادی در کلاس حکمت کتاب شواهد الربوبیۀ سال 1389شمسی

قسمت دوم -سخنان استاد حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمد حسین بحرالعلوم میردامادی در کلاس حکمت کتاب شواهد الربوبیۀ سال 1389شمسی
تبدیل از گفتار به نوشتار توسط سید محمد هادی بحرالعلوم میردامادی
رحمت الهی و غفران و ترفیع درجات آسمانی و معنوی و برکات علوی و انوار فاطمی نصیب پدر عزیزم قدس سره که دردانه عالمان ربانی و حکیمان صمدانی بود ،باشد یعنی حکیم و فقیه و مفسر خالص و مخلص آیت الله حاج سید بحرالعلوم میردامادی قدس سره که عین صداقت و پاکی و صفا و صمیمیت و عشق بازی با خوبان و پاکان و آسمانیان بود.

ایشان در دروس عرفانی خویش به حقیر فرمودند:

«انسان در ترک ها به نتیجه می رسد قبل از آن که از فعلها به نتیجه برسد؛ حج تمتع و عمره مفرده ترکیبی است از ترک و فعل یعنی کسی که مُحرم می شود باید یکسری از کارها را ترک کند و همچنین یکسری از اعمال را انجام دهد اما روزه ترک محض است و قبل از اذان صبح که نیت روزه می نمایی ، از طرف خدای متعال مأمور به ترک های نه گانه می شوی مثلاً نخوری و نیاشامی و سر در آب فرو نبری و بر جنابت باقی نمانی و …

این ترک های نه گانه که در فقه اصغر و در توضیح المسائل مجتهدین آمده است همان روزه عام است که عموم محبان اهل بیت علیهم السلام مأمور به آن هستند که در طول روز که روزه می گیرند نباید این اعمال را انجام دهد اما در فقه اوسط که همان مسائل اخلاقی و حقوقی است نیز روزه جایگاه ویژه ای دارد و آن ترک صفات زشت همانند خودپسندی و استبداد به رأی و تکبر و حرص و کینه توزی و حسادت و … می باشد یا ادای حقوق دیگران مثل حق پدر و مادر و همسر و فرزند و همسایه و استاد و حق امام زمان علیه السلام و … که باید به آن پایبند باشیم و ترک آن حقوق را ترک کنیم.

اما در فقه اکبر که مسأله اعتقادات یعنی توحید ونبوت و امامت و معاد است باید ترک غیر محبوب کرد و از همین جهت است که دین را به حبّ و بغض تعریف نموده اند چنانچه حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: «هل الدین الا الحب و البغض…»

حقیقت دین حبّ اولیاء الله و بغض اعداءالله یعنی تولّی و تبرّی است و روزه در مرتبه اعلاتر ترک غیر ولیّ خدا و حجت زمان است یعنی باید شعاری که در زیارت جامعه کبیره آمده را سرمشق خویش نماییم:

«فمعکم معکم لامع غیرکم: آن کس که با شما اهل بیت است با غیر شما نیست.»

آن دل که در او علی نباشد

بهتر که ز هم فرو بپاشد

آن دل که نظر به یار دارد

با غیر علی چکار دارد

ویرانه طرب سرای گنج است

دیوانه رها ز درد و رنج است

مجنون ولایت علی باش

لب تشنه تیغ صیقلی باش

از نام مپرس بی نشانم

مجنون امیرمومنانم

سخت است ولی شرابی ام کن

خاکم تو ابوترابی ام کن

لطفی که برون ز نقص آییم

تا گرد علی به رقص آییم

گیریم ره سماع در پیش

دستار بر افکنیم از خویش

از تن بدریم خرقه ها را

خوانیم تمام فرقه ها را

تا گرد علی شوند مجموع

وز شرع علی شوند مشروع

تولّی و تبرّی از اصول دین و از شئون توحید است و آن تولّی و تبرّی که در فروع دین آورده شده مربوط به حبّ و بغض عملی است و الا حبّ و بغض اعتقادی و تولّی و تبرّی عقیدتی در اصول دین می باشد و اثرش در عمل پدید می آید.

روزه خصوصاً روزه ماه مبارک رمضان اگر همراه با ترک های سه گانه باشد انسان را به فطرت اولیه و طینت پاک خود که همان طینت علوی است خواهد برد و انسان لایق و دارای طینت محمدی و علوی را به اصل خویش برمی گرداند و او را به یاد وطن اصلی خویش می گرداند:

باز هوای وطنم آرزوست در اینترنت آورده شود.

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش

باز جوید روزگار وصل خویش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *