اشعاری پیرامون ارتباط ماه مبارک رمضان با حضرت زهره زهرا علیهاالسلام از استاد حجت الاسلام والمسلمین حاج سیدمحمد حسین بحرالعلوم میردامادی متخلص به «حیرت، شیون»

اول از این مــاه سخـــــن می کنم

بلبلـــم و وصف چمن می کنم

خلعت عشــــــــــاق به بر میکنم

شام سیاه خود سحــر می کنـم

چون رمضـــــان، جاری کوثر رسید

«دور خماری به خدا ســـر رسید»

ساحت این ماه بسـی خوش فضاست

آینه ای از جلوات خـــــــداست

چون کـــــــــه بود آینه ی ایزدی

جلوه گـــر از فاطمه ی سرمدی

جلوه‌ی ذات احدی فاطمه است

سرِّ لیال سرمــــدی فاطمه است

چون رمضـــــان از دم او دم گرفت

از دم او فیض دو عالــــــم گرفت

روزه ز فیضش اثــــــــــری یافته

فطر ز «فَطمش»ثمــــــــری یافته

قـــــــــــدر بــود مجمره گــردان او

روح قدس نوکـــــــــر و دربان او

 

سِحـــــــــــرِ سَحَر سرِّ تولای او

عشـــــــق، سراسیمه ی سودای او

لحظه ی افطار ز او با شـــــــــرف

فاطمه، ســـــــــرِّ شب شاه نجف

 
فطـــــــــــر ز خاک در او محترم

فاطمه سرّ ازلـــــــــــی  در قِدَم

فاطمـــــــــــه ای نور سماواتیان

سرّ شب قـــــــدر به لاهوتیان

 

سرِّ صیام از شرف نــــــــور توست

جذبه ی صائم اثر شــــــور توست

طینت خورشیدی صــــــوم وصلاه

ای نگهت رمــــــز حیات و ممات

رمز ازل، قدرت پــــــــروردگار

از تــــــــــو جلال احدی آشکار

اصل وجودی، همه موجـــــودِ تو

منتظر مهدی موعود تــــــــــــو

ای أمه الله علیکِ الســـــلام

فاطمـــــــــــــه الله به ماه صیام

فایده ی علت خلـــــق جهان

ماده ی خلقت کــــــــون و مکان

جان علـــی، فخر نبی، نفس کل

واسطه‌ی خلقت و نــــــــور سُبُل

ای که بود روی خدا ســـــوی تو

شد رمضــــــــان حیرتـی کوی تو

فاطمه ای سرِّ حکیــم و حِکَم

رابط صحــــــــرای حدوث و قِدَم

گشت عقــــول از پی درکت ضعیف

چون که بـــــود در ره درکت نحیف

رُسته «کم و کیف» در آن شــوره زار

غیر«هل و ما» نبـــــــــود آشکار

غیـر «کم و کیف» چو چیزی ندید

در عـلف چون و چــــرا می چرید

شد متوسـل به «قیــاس و حواس»

راهــــــــزن آمد به میان از قیاس

شد متحیـــر به رهت «حیثیت»

جهـــل مرکب سبب از شـش جهت

خسته ام از«ما و متی،کــمّ و کیف»

مانده در ادراک به صـــد آه و حیف

حکمت نـــــوری به ره انبیا

فایده ی شـــرع مبین خــــــــدا

شد متنعم ز عنایات تــو

منتظر بذل و کرامات تــــــــــــو

شکــــر خدا در پی «یونان» نِیَم[i]

مـــــــــن عقب از قافله پویان نِیَم

قافله پویان طـــــــــریق علی

واله و شیدای علــــــــــــیّ ولیّ

واله ی آن گلشــــــن زهراییم

حیرتی ام (حیـــــــــرت) رسوائیم

عاشق رسوای ســـــرای بتول

(حیـــــــرت) و حیران طریق رسول

عاشق و رسوا و ســـراسیمه ام

حـــــــــــبّ ابالفضل بود بیمـه ام

عاشق رســــوای زلالت منم

شیفته ی نـــــــــــور کلامـت منم

(مادر سادات ســــلامٌ علیک

روح عبـادات ســــــــلام ٌ علیک)

گلشـــــــن توحید خدا را گلی

مامِ محمـــــــــــد تو و کفـّو علی

فاتحه ی سوره‌ی ام الکتاب

خاتمه ی آیه خیــــــــر و صـواب

زهره‌ی زهرا،عَلَم ذو الجلال

کوثــــــــر ایمان و جلال و جـمال

مطلــــــــع دیوان علیِّ عظیم

اصــــــــــــل اصول ازلیِّ حـکیم

گــــــوهر ذات احدی فاطمه

مظهـــــــــــر حیّ صمـدی فاطمه

 
در شب معــــــراج کجا بوده ای

مَحـــــــرم و ناموس خدا بـوده ای

ســـــــــرِّ من الله و الی الله تویی

مَحرم وســـــــــــرِّ اسـد الله تویی

لعن بر آن مبداء کفـــــر و حسد

لعن خداوند بر آن هـــــــر ســه بَد

از اَلَم و ظلم همه ناکسـان

می کنم از چشـمه ی دل، خـون روان

آتشی از بغض بر افــروختند

خانه ی ارباب جهـــــــان سوختـند

(سوخت از این غم،جگــر خاک،سوخت

بلکــــــه دل انجم و افلاک سوخـت)

مستعد لعن الهــــی شدند

مبداء هر کفــــــــر و تباهی شـدند

مبداء هفتاد و دو ملــــت شدند

بانی هر ظلــــــم و فضیــحت شدند

وقت دعا در رمضــــان شد خدا

حق علـی مظهـــــــر لطف و سـخا

آن رمضـــانی که در این نشأتین

گشته مبارک ز نگـاه حسیـــــــــن

آن رمضــانی که بود قطب او

شاه کرامت حســــــــن آن سـرّ هو

آن رمضانی که تجــــلی اوست

آن که بود اُم اب و ســــــرّ هوسـت

حق امام الحکــــما مرتضی

حق علی مظهــــــــــر لطف خـدا

یا امه الله به جاه رســول

کن نگهــــــــــی بر دل زار ملـول

یا امه الله مرا صبـــر نیست

حوصله را طاقت این جبــــر نیـست

یا امه الله بحق رضـــا

نیست مرا طــاقت صبـــــــــر بلا

یا امه الله به صاحب زمـــان

اذن ظهـــــــــور از تو بـود الأمان

 
فرصتمان بخش که تائب شویـــم

بلکــــه همه صاحبِ صاحـب شویم

عصمت تو ملجاء پیغمبــــــران

خاک درت تاج ســــــــر سروران

باعث ایجاد دو عالـــــــم تویی

واسطه‌ی خـلقت آدم تویی

ای علوی ذات و مضـــاف خدا

دخت نبـــــــــــی کفو ولـیّ عُلا

 
سرور و سالار نساء بهشت

« دست قضا و قلم سرنوشت »

زاده ی آزاده ی ختم رسل

ای که تویی مام نبی، عقل کل

زهره‌ی زهرایی و نور خدا

ای که تویی کفو شه انّما

باب تو سر سلسله‌ی انبیاءست

پور تو مهدی، شه ملک خداست

 
مادر تو زین پیمبر بود

آیتی از سوره‌ی کوثر بود

 
ای که تویی مام شهیدان عشق

ای امۀ الله تو سلطان عشق

حضرت حُسن الله تو مجتبی است

آیینه ی ذات و محمد نماست

حضرت عشق الله تو شد حســـین

محور هــــستی است در این نشأتین

« در رمضان ماه نشاط و ســـــرور

ماه خدا، ماه شـــــــما، ماه نور »

 
« نور فشان شد ز دو سو آســـمان

از دو افق تافت دو خورشــید جان »

لیله ی قدرَت که بود سرمـــــدی

« نور حَسن از افق احـــــــمدی »

 
ای شب قدر از تو شــــرف یافته

نور تو بر جــــــــــبهه ی او تافته

 
سرّ تو باشد حسن مــــجتبی

فاطمه نامــــــــــــوس علیِّ عُلا

 
ای حسن ای حُسن خدای کــریم

آیـــــــــــت عظمای کریم رحیم

 
« ای رخ تو در رمضان بـــدر ما

ای خم زلـــــــف تو شب قدر ما »

 
چشم که بی نور حسن، کــــور باد

جایگه دشمن او گـــــــــــور باد

 

ای که تو بر هستی دین محوری

بر سر طه و علی افسری

 

جان جهان کوثر پیغمبری

ام ابیها شرف حیدری

 

سیر رسولان همگی سوی تست

خیل ملک حیرتی کوی تست

 

ای که تویی معنی اللهُ نور

شافعه ی مطلق یوم النشور

 

محور نورانی نورانیان

مات جلالت همه‌ی شیعیان

خاک رهت، فاطمه ی ذوالجلال

پردگیان حرم ذوالجمال

خیل رسل سالک معراج تست

حیرتی و واله منهاج تست

مبدأ و مقصود طریقت تویی

مهر درخشان حقیقت تویی

محور و قطب همه‌ی اولیاء

فاطمه ای همسر شیر خدا

فاطمه بر آل کسا محوری

آیه‌ی نوری، به خدا مظهری

نام تو سرّ الله قالوا بلی است

قائمه ی عرش زنامت بپاست

ای امۀ الله تویی سرّ غیب

فاطمۀ اللهِ منزه ز عیب

زهره‌ی زهرای مجرد تویی

نور لقا، مادر احمد تویی

شأن تو این بس که محمد تویی

جلوه‌ی اللهیِ سرمد تویی

روح نبوت ز تو شد پر ز نور

چشم بد از مهدی تو دورِ دور

باغ نبوت ز تو شد پر ثمر

اصل امامت ز تو شد بارور

شمعی و مهدی شده پروانه ات

کعبه ی مولا رخ جانانه ات

دور فلک تابع فرمان تو

خیل ملک چاکر و قربان تو

عفت تو محور و فرقان تو

( حیرت ) بیچاره به قربان تو

فاطمۀ اللهی و عذرا تویی

نور دل سید بطحا تویی

( شیون ) تو طفل دبستان تست

ریزه خور سفره ی احسان تست

« کلک ( ریاضی ) که گهر ریز شد[i]

( حیرت ) تو، شور برانگیز شد »

( حیرت ) تو کلب بر این آستان

معتکف بارگهت، الأمان

[i] – اشعار جناب ریاضی یزدی به ما شور انگیزی در این مثنوی عطا فرمود و لذا مصرع ایشان را عاریت گرفته و از مضامین عارفانه‌ی او مستفیض شدیم.

[i] -اشاره به فلسفه‌ی یونان دارد.