سروده « نفس مشیّت » در منقبت حضرت زهره الزهرا علیهاالسلام از استاد حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمد حسین بحرالعلوم میردامادی متخلص به «حیرت، شیون» که یادآور شعر معروف « تا صورت پیوند جهان بود علی بود»می باشد.
از صبح ازل مبدءومقصـودتویی تو تا شام ابد عصمت معبــود تویی تو آن کس که به ما سفـره ی الله گشوده آن ساجده،آن‌سجده و مسجود تویی تو
آن نفس ولیّ، مام نبیّ ، زهره ی زهرا ناموس خدا ، باطن و مشهـود تویی تو از « بِضعَۀُ مِنّی » که بفرمود محمّــد پیداست که هم احمدِ محمود تویی تو
ناموس علی ، سرّ خدا ، لیله ی قدری روح رمضان ، واسطه ی جــود تویی تو عیسی بوجود آمده با ذکـر تو مادر آن نور که انــدر دم او بود ، تویی تو
« موسی و عصا و یدِ بیضای نبوت » آن نور علی الطــور که بنمود تویی تو
آن کس کـه بود باطن اَمرُ اللهِ معبود بر خیل ملک امــر بفرمود تویی تو
آن کس که‌به احمد شب معراج سخن گفت با صوت علی آمـــد و بغنود تویی تو
آن نفس مشیت که بـــود سرّ خداوند آن یاور و آن سـرور موجود تویی تو
آن کس که بود غایت اسمـاء خدایی نیروی یداللهی حق بــود تویی تو
آن غایت هسـتی که بود « اُمِّ ابیها » وآن را کـه خدا خوانده و بستود تویی تو
آن کس کـه به او شاه ولایت درِ خیبر «بر کند به یک پنجه و بگشود» تویی تو در وادی ایمن که خدا گفت «انا الله» حق گفت و لسان الله معبـود تویی تو
ای قدر تو مجهـول شده نزد خلایق آن معتکف روضه ی مفقـود تویی تو
من‌حیـرتی‌ام« حیرت »طاووس طهارت و آن منتظر مهدی موعـود تویی تو
سروده ۱۳۷۹
