سروده «چشم آخَربین و آخور بین» از اشعار استاد حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمد حسین بحرالعلوم میردامادی متخلص به «حیرت، شیون»
چشم آخــــر بین نباشد پر غرور
چشم آخور بین پر از تــزویر و زور
XE
"اشعار: چشم آخــــر بین نباشد پر غرور"
چشم آخـــــر بین کرا بیند ؟ بگو
هــــــر کجا بیند ، ببیند « وَجهَهُ »
وجه « الله احـــــــد » حیدر بود
نور « الله الصمد » حیـــــــدر بود
چشم آخــــــور بینِ ابلیسیِ دون
رهـــزن جان است و مغبون و زبون
مکــــر مکاران نشان آخور است
مهر زهــــــــرایی نشان آخر است
چشم آخـــر بین چه زهرائی شده
« حیرت » محزون چه مـولائی شده
چشم آخـــــر بین ببیند رنگ هو
در جمـــــــال و در جلال ذات او
چشم آخــــر بین عدوی دشمنان
لعـــــن حق بر دشمن صاحب زمان
آنکــــــــه باشد رهزن دین خدا
آنکه شد خصم علــــــــی مرتضی
چشم آخــور بینِ دشمن ، کور باد
چشم آخر بین ، خدا ، مســـرور باد
( ما به پابوس مشیت می رویــم )
( بر فـــــــراز دار نیت می رویم )
نیت ما آخــــــــر آخر نما است
نیت ما نـــــــــور لبخند رضاست
در پناه حضـــرت شمس الشموس
جان به آخــــر شد بقصد پای بوس
آخـــــــرِ آخر ، علیِّ با خداست
آخرِ آخـــــــــــر ، ولیِّ انّماست
زهـــــــــرۀ الزهرا معاد جان ما
دین ما ایمان ما قـــــــــــرآن ما
زهــرۀ الزهرا که مهدی محو اوست
با نگاه خویش گــــــرم گفتگوست
با نگاه خــــــود شفاعت می کند
« حیرت » خــود را عنایت می کند
سروده سال۱۳۸۵