حضرت زهره زهرا علیهاالسلام مظهر بزرگ عصمت خداوند می باشند
و این بانو در وجود حضرت خدیجه علیهاالسلام تکوین یافته است و تا
حضرت خدیجه دارای لیاقت الهی و استعداد ذاتی در مقام مادی نسبت
به حضرت زهرا علیهاالسلام نباشد و تا تناسبات مقام طهارت و ایمان در
ایشان به نصاب مادری برای حضرت زهره زهرا علیهاالسلام نرسیده باشد
نمی تواند مادر آن بانوی بزرگ شود پس معلوم می گردد که حضرت خدیجه
علیهاالسلام دارای این مقامات بوده است که هم کفوّ پیامبر و هم مادر حضرت
زهره زهرا علیهماالسلام می شود و چون پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مقام
پدری برای شیعیان را دارا هستند ، حضرت خدیجه علیهاالسلام نیز امّ المومنین
می باشند یعنی تربیت تکوینی شیعیان از خداوند به مظهریت حضرت رسول
و حضرت خدیجه علیهاالسلام صورت می پذیرد.
مقام ام المومنین در قرآن به این معناست که هیچ کس بعد
از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نمی تواند با همسران ایشان
ازدواج کند و آنان در تحریم ازدواج ، به منزله مادر می باشند
و این بیانگر حرمت پیامبر صلی الله علیه و آله است اما
ام المومنین بودن حضرت خدیجه علیهاالسلام فضیلتی منحصربفرد
برای ایشان است و علاوه بر مطلب فوق الذکر ، از جهت معنوی و
عرفانی ، دارای معانی لطیف و باطنی دیگر می باشد.
حضرت خدیجه علیهاالسلام چون به مقام ولایت و عصمت الهی
نائل شده ، مادر عصمۀ الله الکبری حضرت زهره زهرا علیهاالسلام
می باشند.
مقام مادر عظمت بسیاری دارد اما مادر حضرت زهره زهرا علیهاالسلام
بودن عظمتی دارد که مخصوص فانیان فی الله می باشد و کسی
جز حضرت خدیجه علیهاالسلام مصداق آن نیست.
ما با دلائل عقلی و قرآنی و حدیثی و دلائل تاریخی اثبات
می کنیم که حضرت خدیجه علیهاالسلام درسن جوانی به
ازدواج پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نائل گردیده و شوهری
جز ان حضرت نداشته است.
دشمنان خدا و اولیاء معصوم الهی جهت اهانت به امیرالمومنین
علیه السلام ، به حضرت ابوطالب و حضرت فاطمه بنت اسد
علیهماالسلام جسارت می کنند و جهت اهانت به پیامبر اکرم
به حضرت خدیجه و حضرت عبدالله علیهم السلام جسارت
می نمایند و حال آنکه همه آن بزرگواران موحد و از اولیاء الهی
می باشند.
محال عقلی است که حجت معصوم الهی از نسل بت پرستان
پدید آید و اجداد چهارده معصوم علیهم السلام همگی یا از
انبیاء بودند و یا اوصیاء و یا از مقربان و مومنان الهی محسوب
می شدند و حضرت خدیجه علیهاالسلام نیز چنین است.
