آرشیو برچسب: تفسیر عرفانی از غدیر خم

اولیاء الهی به ذکر استغفار و صلوات مداومت دارند و ذکر یونسیه یکی از موثرترین اذکار در استغفار و خروج از تاریکی نفس و ورود به نور ولایت اهل بیت علیهم السلام است.

یکی دیگر از عوامل تقویت ایمان به امیرالمومنین علی علیه السلام کنترل خواب است یعنی باید حق بدن را در خواب ادا نمود و از زیاده روی در آن پرهیز کرد و به تعبیر حکیم و عارف الهی آقا محمد بیدآبادی قدس سره 6ساعت الی 8ساعت خوابیدن کفایت می کند.

یکی از راههای تقویت ایمان به امیرالمومنین علی علیه السلام دقت در آداب کیفیت غذا است به این معنا که گوشت زیاد نخورد و شکم خود را قبرستان حیوانات قرار ندهد چنانکه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: «ثمره کنترل غذا ، حکمت است و حکمت همان ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام است.»

برای تقویت ایمان به ولایت امیرالمومنین علیه السلام باید قوای شهوانی و غضب را کنترل کرد و یکی از مهمترین آنها کنترل غذاست به این معنا که تا گرسنه نشود غذا نخورد و قبل از سیر شدن از سفره جدا شود.

اول باید نیت و همت خود را واحد ساخته و با تلاش فراوان پا به جاده شریعت گذاشته و تحصیل ملکه تقوا نموده تا طهارت ظاهری و معنوی برایمان حاصل شود و بالاترین تقوا ترک لقمه حرام است. ترک غذای حرام برای جسم و روح است. حاصل عشق همان به که اسیر غم او دل […]

به قول حکیم و عارف الهی آقا محمد بیدآبادی قدس سره باید اول از مرشد کل و هادی سبل هدایت جسته دست تولی به دامن متابعت ائمه هدی علیهم السلام و پشت پا به علایق دنیا زده و تحصیل عشق نماییم: عشق مولا کی کم از لیلی بود محو گشتن بهر او اولی بود

کسی که با امیرالمومنین علیه السلام بیعت می نماید همه امور خود را به آن حضرت می سپارد و نیتی جز رضایت ایشان که عین رضایت خدا است ندارد و حتی به فکر پاداش دنیا و آخرت و بهشت نیز نمی باشد.

عارف آنگاه که از نفس خود و شیطان رهایی یافت می بیند که همه قدرتها فانی در قدرت خدای متعال است و همه اراده ها مستغرق در اراده اوست و اگر بگوییم همه قدرتها فانی در قدرت امیرالمومنین علیه السلام و همه اراده ها مستغرق در اراده اوست با جمله اول تفاوتی ندارد. «و ما […]

عارف اگرچه در بین مردم زندگی می کند و با آنها ارتباط دارد اما قلب او دائماً متوجه خدای متعال است و توجه به خدا یعنی توجه به خلفای معصوم او خصوصاً امیرالمومنین علی علیه السلام و بیعت با ایشان.

کسی که خودش را فقیر خداوند و اولیاء معصوم او می داند در مقابل آنان خضوع و خشوع و تواضع دارد و باید برای رسیدن به مقام بندگی بر آستان آنان از همه گناهان خصوصاً گناهان زبان و گناهان مربوط به غذاهای جسمی و روحی (حرام خواری) پرهیز کند.